Pink Floyd - Eclipse

" Όλα όσα αγγίζεις ......και ότι τα μάτια σου βλέπουν .....ότι γεύεσαι ....αισθάνεσαι .....και οτιδήποτε αγαπάς ....μισείς .....όσα καχύποτα βλέπεις ....και όσα βαθιά μέσα σου κρατάς .....και όσα δίνεις .....όσα διαπραγματεύεσαι ....όσα αγοράζεις ......ικετεύεις ....δανείζεσαι .....κλέβεις ......και όσα δημιούργησες .....κατέστρεψες .....κάθε σου κίνηση......κάθε σου λέξη ......κάθε μπουκιά σου ......και ο καθένας που συνάντησες ......μάλωσες .......το  παρόν ....το παρελθόν ....το μέλλον .......και οτιδήποτε ο ήλιος φωτίζει ........σε απόλυτη αρμονία βρίσκονται κάτω απ΄ την λάμψη του ...........αλλά .......κι ο ήλιος  να χαθεί μπορεί ( έκλειψη ) .....απ την σελήνη ......"





Στίχοι Roger Waters .
Tο έγραψε το 1973 και είναι το τελευταίο τραγούδι στο άλμπουμ Dark side of the moon ......
Ο λόγος που το ανέβασα τη συγκεκριμένη στιγμή .... είναι πέρα από το φιλοσοφικό νόημα τών στίχων .....το γεγονός ότι αν κοιτάξει κάποιος το φεγγάρι σήμερα θα παρατηρήσει το φαινόμενο της έκλειψης .....
Μια καλή ευκαιρία λοιπόν για να ακούσουμε αυτό το καταπληκτικό τραγούδι .....!!!

Neil Young - After the goldrush

" Ονειρεύτηκα ........είδα πάνοπλους ιππότες να ΄ρχονται.....κάτι για την βασίλισσα ψιθύριζαν ...... παραδίπλα αγρότες τραγουδούσαν .....τυμπανιστές παίζαν .......κι ένας τοξότης τα δέντρα με τα βέλη του έσκιζε ......μια φιλαρμονική στραμένη πρός τον ουρανό έπαιζε .....οι μελωδίες της με το αεράκι ταξίδευαν ......κοιτάξτε την μητέρα φύση ......κυνηγημένη.....στην δεκαετία του εβδομήντα .......βλέπω την μητέρα φύση κυνηγημένη .....κατατρεγμένη ......"


" Ξαπλωμένος σ΄ ένα κατακαμμένο υπόγειο ήμουν .....με την πανσέληνο στα μάτια μου ......ελπίζοντας για αντικατάσταση .......όταν ξαφνικά ο ήλιος εξεράγει .....γεμίζοντας τον ουρανό με λάμψη .......μια μπάντα στ΄αυτιά μου έπαιζε ......ανεβασμένος ένιωσα.......τα λόγια ενός φίλου σκεφτόμουν....ελπίζοντας να είναι ψέμματα ....."


" Ονειρεύτηκα......τα ασημένια διαστημόπλοια είδα να πετάνε .......μέσα στην κίτρινη καταχνιά των ηλιαχτίδων ......παιδιά κλαίγαν ......χρώματα πετούσαν τριγύρω απ τους ¨εκλεκτούς¨ .....όλα αυτά σ΄ ένα όνειρο ......όλα ένα όνειρο ......η επιβίβαση είχε αρχίσει .....τους σπόρους της μητέρας φύσης μεταφέρουν ......σ ΄  ενα νέο σπίτι στο σύμπαν ....πετάνε .....με τους σπόρους της μητέρας φύσης για μια καινούρια πατρίδα ......"








Στίχοι Νeil Young .....
Το έγραψε το 1970.
Ποιητικοί ....λυρικοί ....αλληγορικοί στίχοι με την ιδιαίτερη ματιά του μεγάλου αυτού Καναδού καλλιτέχνη ......
Ο τίτλος του τραγουδιού περιεκτικότατος .......
Όπως μια πόλη ...που ανθίζει και σφίζει από ζωή .....όσο υπάρχει χρυσός .........έτσι είναι και η γή μας ....μέχρι να τελειώσει ο χρυσός .....και να καταντήσει ένα φάντασμα ...μια νεκρή πόλη όταν ο αχόρταγος άνθρωπος πάρει και το τελευταίο γραμμάριο χρυσού .....εγκαταλείποντας την και γυρεύοντας την επόμενη για να λεηλατήσει ......
Στην πρώτη στροφή αναπολεί παλιά χρόνια ....αγνότερα ......με ιππότες .....βασίλισσες....τοξότες .....αγρότες ......φιλαρμονικές ....αλλά ο κίνδυνος ερχόταν ......
Στην δεύτερη στροφή βρίσκεται στην καταστροφή .....ελπίζοντας με μόνη παρηγορία του ......την μουσική και εύχεται οι προφητείες που έχει ακούσει ,,,να είναι ψέμματα ....
Και τέλος στην τρίτη στροφή .....οι " εκλεκτοί "  αυτής της γης ετοιμάζονται για το ταξίδι μακριά από την γη μας που κατέστεψαν ......


Πραγματικά προφητικό γραμμένο 40 χρόνια πριν ....που οι άνθρωποι χαμογελούσαν με την ανάπτυξη γεμάτοι αισιοδοξία , όνειρα , ελπίδα.....βαδίζοντας όμως .....όπως αποδείχτηκε σε μια κατηφόρα που μας έχει φτάσει εδώ .......

John Lennon - Working class hero

" Από τα γεννοφάσκια σου σε κάνουν  να αισθάνεσαι ασήμαντος .....δίνοντας σου ψίχουλα προσοχής ....ενώ ....το ακριβώς αντίθετο θα ΄πρεπε........μέχρι ο πόνος  αβάσταχτος να γίνει...... να πάψεις πλέον να αισθάνεσαι ......."

" Ένας ΄ήρωας ΄ της εργατικής τάξης θα γίνεις ......για έναν ήρωα της εργατικής τάξης προορίζεσαι ..."

" Σε πληγώνουν στο σπίτι σου .....σε χτυπούν στο σχολείο .....σε μισούν αν είσαι έξυπνος .....περιφρονούν έναν ανόητο .......μέχρι να χάσεις τελείως τα λογικά σου ....τους κανόνες τους δεν μπορείς ν΄ ακολουθήσεις ....."

" Ένας ΄ήρωας ΄ της εργατικής τάξης θα γίνεις ......για έναν ήρωα της εργατικής τάξης προορίζεσαι ..."

" Σε βασανίζουν ......και σε τρομοκρατούν .....για είκοσι περίεργα χρόνια ......περιμένοντας μετά ....να τραβήξεις τον δρόμο σου ....την σταδιοδρομία σου ......ενώ στην πραγματικότητα .....με τόσο φόβο ...δεν μπορείς να λειτουργήσεις ......"

" Ένας ΄ήρωας ΄ της εργατικής τάξης θα γίνεις ......για έναν ήρωα της εργατικής τάξης προορίζεσαι ..."

" Ναρκωμένο σε κρατούν ......με την θρησκεία .....το σεξ ....την τηλεόραση ......και συ γελιέσαι .....θαρρείς έξυπνος είσαι ......υπερταξικός .....ελεύθερος .......μα .......απ όσο βλέπω ......τόσο γαμημένα υποδουλομένος είσαι ......"

" Ένας ΄ήρωας ΄ της εργατικής τάξης θα γίνεις ......για έναν ήρωα της εργατικής τάξης προορίζεσαι ..."

" Υπάρχει χώρος εκεί ψηλά .....εξακολουθούν να σου λένε .....μα για να φτάσεις εκεί ....πρέπει να μάθεις γελώντας να σκοτώνεις ......αν θες να μοιάσεις σ αυτούς που στους λόφους κατοικούν ...."

"  Ένας ΄ήρωας ΄ της εργατικής τάξης θα γίνεις ......για έναν ήρωα της εργατικής τάξης προορίζεσαι ..."

" Λοιπόν ....αν θες πραγματικα ένας ήρωας να γίνεις .....απλά ακολούθησε με ........αν θες πραγματικά ένας ήρωας να γίνεις .....απλά .....παρακολούθησε με ....."




Στίχοι John Lennon .....
Το έγραψε το 1970 αλλά ξεσήκωσε θύελα αντιδράσεων από τους επικριτές του .....
Έχοντας μεγαλώσει κάθε άλλο παρά έτσι .....σε μια άνω του μέσου οικογένεια ...θεώρησαν ότι δεν έπρεπε να θίξει την εργατική τάξη ....
Ο ίδιος σε συνέντευξη του λίγο πριν δολοφονηθεί είχε πει ....πως κάθε άλλο από πολιτικός ήταν ο λόγος του .....περισσότερο σαρκαστικός και συμβολικός ......Αυτό που ήθελε να περάσει ήταν η προσπάθεια για την υπέρβαση ..... από τον κόσμο που εκ των προτέρων μας προορίζει για πολύ λιγότερα απ όσα αξίζουμε ......
Ταιριάζει και στις εποχές μας .......


 

Εδώ τραγουδισμένο live με το δικό της μοναδικό ξεχωριστό στύλ από την Marianne Faithfull

και εδώ ο Marilyn Manson με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο .....

The Queen - Innuendo

" Αν και  ο ήλιος κρέμεται στον ουρανό ......κι έρημος γεμάτη άμμο είναι .......τα κύματα θυμωμένα την στεριά ανταμώνουν ...... ο άνεμος .....τ΄αστέρια ......και το ουράνιο τόξο μας συντροφεύουν .......και μέχρι ........τα βουνά θρυμματισμένα να κυλίσουν στις πεδιάδες .......ναι .....θα επιμένουμε ....ισορροπώντας πάνω σ΄αυτή  την λεπτή γραμμή ......θα συνεχίσουμε προσπαθώντας ....στης ζωής μας το ταξίδι ....." 

" Παρότι την ζωή μας ξοδεύουμε ......σύμφωνα με την φυλή μας ......το χρώμα ....την θρησκεία μας .....παρότι ......τους κανόνες τυφλωμένοι με τρέλα και καθαρή απληστία θεσπίζουμε .......η ζωή μας υπαγορεύεται από την παράδοση .......την δεισιδαιμονία ......τις ψευτοθρησκείες ......στου χρόνου το πέρασμα .....κι ακόμα παραπέρα............μα.....ναι ......θα επιμένουμε ....ισορροπώντας πάνω σ΄αυτή  την λεπτή γραμμή ......θα συνεχίσουμε προσπαθώντας ......μέχρι την τελευταία στιγμή ......." 

" Mέσα απ΄την θλίψη του μεγαλείου μας ........μην βιαστείτε να επιτεθείτε ........στο υπονοούμενο μου ......" 

" Μπορείς να είσαι οτιδήποτε ονειρεύεσαι .....απλά ....άλλαξε τον εαυτό σου σε ότι καλύτερο θα μπορούσε .......ελευθερώσου ......με τον ρυθμό σου ......γίνε ελεύθερος .....παραδώσου στο εγώ σου ......ελευθέρωσε τον εαυτό σου ......" 

" Αν υπάρχει Θεός ......η οποιαδήποτε μορφή Θείας δίκης εκει πάνω ......ένα μήνυμα .....ένας λόγος για να ζούμε η να πεθαίνουμε ......απαντήσεις .....στ΄ αναπάντητα ερωτήματα μας ......φανερώστε τον πραγματικό εαυτό σας .....τους φόβους νικήστε......τις μάσκες  πετάξτε .......ναι.......θα επιμένουμε ....ισορροπώντας πάνω σ΄αυτή  την λεπτή γραμμή ......θα συνεχίσουμε γελώντας ......κι ότι είναι να γίνει ....θα γίνει .....προσπαθώντας .....μέχρι την τελευταία στιγμή ......" 

Στίχοι Freddie Mercury and Roger Taylor .
Το έγραψαν το 1991 θέλοντας να τιμήσουν τους Led Zeppelin.
Kαι αυτό είναι προφανέστατο τουλάχιστον μελωδικά (θυμίζει απίστευτα το Κashmir) .......
Στιχουργικά .....κατ εμέ είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έγραψαν ποτέ ......
Ποιητικοί στίχοι .....γεμάτοι νοήματα και προβληματισμούς ......
Τίτλος του τραγουδιού innuendo ( υπονοούμενο) και πιστέυω ότι με πολύ εύστοχο τρόπο περνάν τα υπονοούμενα που θέλουν .....
Είναι γνωστή άλλωστε η εμμονή του Mercury να ΄φτάνει μέχρι το κόκκαλο΄ στα περισσότερα τραγούδια απ όσα έγραψε....... 

Ο καθένας μας έχει τεράστιες δυνάμεις και μπορεί να κάνει τον εαυτό του καλύτερο .....παρότι ......ζούμε στον κόσμο που ζούμε .......αλλά .....πατώντας πάνω στην λεπτή διαχωριστική γραμμή (της  αμφισβήτησης και του προβληματισμού ) .......μέσα από την θλίψη της ύπαρξης μας ......δεν θα βρούμε τα υπονοούμενα και τόσο άστοχα ........


Eδώ ένα υπέροχο βίντεο ( το μέρος που ακούγεται στα μέσα του τραγουδιού , φλαμένγκο σόλο από κλασσική κιθάρα το εκτελεί ο  Steve Howe ) 

ενώ εδώ σε μια συναυλία των Queen .......χωρίς πλέον τον Mercury .....αλλά με τον Robert Plant το 1992 

Monty Python - Always look on the brigth side of life

" Κάποια πράγματα στην ζωή είν΄  άσχημα .......μπορούν πραγματικά να σε τρελάνουν........κάποια άλλα απλά σε κάνουν να βρίζεις και να καταριέσαι ......όταν την ζωή με το κουτάλι τρώς ......μην γκρινιάζεις ....απλά σφύρα .....κι όλα ....καλύτερα θα γίνουν........"


" Και πάντα ....δες την φωτεινή πλευρά της ζωής ......πάντα κοίτα την φωτεινή πλευρά της ζωής ....."


" Aν η ζωή σου .....δείχνει τρικλίζοντας να καταρρέει .........υπάρχει κάτι που έχεις ξεχάσει .......και αυτό δεν είναι άλλο απ΄ το τρανταχτό γέλιο ......το χαμόγελο ......χόρεψε και τραγούδα .........όταν ΄πεσμένος΄ νιώθεις .....μην μένεις απαθής .......απλά σμίξε τα χείλη σου και σφύρα ....αυτό είναι το κόλπο ......."


" Και πάντα ....δες την φωτεινή πλευρά της ζωής ......πάντα κοίτα την φωτεινή πλευρά της ζωής ....."


" Γιατί η ζωή τελείως παράλογη είναι ........και ο θάνατος τον τελευταίο λόγο έχει ......πρέπει πάντα την αυλαία με θάρρος ν΄ αντικρίζεις .......ξέχνα τις αμαρτίες σου .........χάρισε στο κοινό ένα χαμόγελο ......απόλαυσε το ........έτσι κι αλλιώς η τελευταία σου ευκαιρία είναι ......."


" Έτσι ....πάντα κοίτα την φωτεινή πλευρά της ζωής ..........λίγο πρίν την τελευταία σου πνοή αφήσεις....." 


" Η ζωή είναι ένα σίχαμα αν την κοιτάξεις ........η ζωή είναι μια φάρσα ......και ο θάνατος ένα αστείο .....αυτή είναι η αλήθεια ........θα καταλάβεις ότι είναι μια παράσταση .......ζήστην ξεγελώντας τους ( ζωή - θάνατος ) .....απλά θυμήσου ότι το τελευταίο χαμόγελο ......ανήκει σε σένα ......" 


" Και ....πάντα κοίτα την φωτεινή πλευρά της ζωής .......πάντα δες την σωστή πλευρά της ζωής ....."


" Το βλέπετε ????..... 
   έρχεσε απο το τίποτα ........και επιστρέφεις στο τίποτα .......και τι έχασες ....?..........τίποτα .....!!!..."


" Πάντα κοίτα στην φωτεινή πλευρά της ζωής ......" 






Στίχοι Eric Idle .......
Το έγραψε το 1979 και ακούστηκε αυτούσιο στην κωμωδία των Monty Pythons ....Life of Brian....
Δεν ξέρω ποιοί την έχουν δει αλλά την συστήνω ανεπιφύλακτα καθώς και οτιδήποτε από Monty Pythons 


Τόσα χρόνια μετά το σαρκαστικό , ειρωνικό και εύστοχο χιούμορ τους παραμένει αξεπέραστο ......


Φυσικά ήταν επιλογή τους ν΄ακουστεί στο τέλος της ταινίας .....στην ουσία τότε που ο πρωταγωνιστής πέθαινε ......


Τελικά όμως η ζωή δεν είναι ένα αστείο ????  που μόνο το χαμόλεγο και η θετική στάση είναι τα μόνα που μπορούν να της δώσουν χρώμα ???
Καταπληκτικοί στίχοι πιστέυω .........




Παραθέτω επίτηδες το συγκεκριμένο βίντεο για να μπείτε και στο πνεύμα της ταινίας ......

  




Ενώ εδώ είναι και η Ελληνική μεταφρασμένη εκδοχή από τα Μακρινά Ξαδέλφια 

The Beatles - Eleanor Rigby

" Παρατηρώ όλους αυτούς τους μοναχικούς ανθρώπους .......παρατηρώ όλους τους μοναχικούς ανθρώπους......."


" Η Ελεονώρα Ρίγκμπυ .......μαζεύει το πεταμένο ρύζι σε μια εκκλησιά .....που μόλις ένας γάμος έγινε ......ζει σ΄ ένα όνειρο .......περιμένει καρτερικά στο παράθυρο ......¨φορώντας΄  την γλυκιά της έκφραση.........για ποιόν άραγε ...?......" 


" Όλοι αυτοί οι μοναχικοί ανθρώποι ......από που προέρχονται ......όλοι αυτοί οι μοναχικοί ανθρώποι .....που άραγε ν΄ ανήκουν .....?...."


" Ο πατήρ Μακ Κένζι .........γράφει τις λέξεις ενός κηρύγματος ......που κανείς δεν θ΄ ακούσει ......κανείς δεν ενδιαφέρεται ......΄κοιτάξτε τον΄  να δουλεύει .........να μαντάρει τις κάλτσες του τις νύχτες .....όταν μόνος του μένει .........τι να τον νοιάζει .....?....." 

" Όλοι αυτοί οι μοναχικοί ανθρώποι ......από που προέρχονται ......όλοι αυτοί οι μοναχικοί ανθρώποι .....που άραγε ν΄ ανήκουν .....?...."

" Παρατηρήστε όλους αυτούς τους μοναχικούς ανθρώπους .......παρατηρήστε όλους τους μοναχικούς ανθρώπους......."

" Την Ελεονώρα Ρίγκμπυ στην εκκλησιά την βρήκε ο θάνατος .......και θάφτηκε .....μαζί με τ΄ όνομα της .......κανείς δεν ήρθε .......ο πατήρ Μαν Κένζι .....τα χέρια του σκουπίζει από τα χώματα ....καθώς από τον τάφο της απομακρύνεται .........κανείς δεν σώθηκε ......." 

" Όλοι αυτοί οι μοναχικοί ανθρώποι ......από που προέρχονται ......όλοι αυτοί οι μοναχικοί ανθρώποι .....που άραγε ν΄ ανήκουν .....?...."

Στίχοι Paul McCartney.....

Tο έγραψε το 1966.....

Το μικρό όνομα μιας ηθοποιού ( Eleanor ) και ένός καταστήματος ( Rigby ) ενώθηκαν και δημιούργησαν ένα φανταστικό ονοματεπώνυμο .......το οποίο του φαινόταν εύηχο.......

Η οικογενειακή  και προσωπική του ζωή κάθε άλλο από μοναχική  ήταν .....Μεγάλωσε με την αγάπη και την συμμετοχή γονιών .....συγγενών .....φίλων αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να νιώσει θλίψη αντικρίζοντας μοναχικές φιγούρες που λίγο πολύ όλοι μας συναντάμε .....έτσι και εμπνεύστηκε για να γράψει τους υπόλοιπους στίχους ......

Υπέροχη μελωδία .......με μελαγχολικούς στίχους ........

Μarianne Faithfull - Ballad of Lucy Jordan

" Οι πρωινιάτικες ηλιαχτίδες απαλά άγγιξαν τα μάτια της Λούσι Τζόρνταν ....στην λευκή προαστιακή κρεβατοκάμαρα της .....σε μια λευκή προαστιακή πόλη .......ξαπλωμένη εκεί ....κάτω απ΄ τα σκεπάσματα .....ονειρευόταν ......χιλιάδες εραστές .......μέχρι που ο κόσμος πορτοκαλί γίνηκε....και το δωμάτιο ασταμάτητα άρχισε να γυρίζει ......."

" Στην ηλικία των 37 συνειδητοποίησε ότι ποτέ της δεν βρέθηκε στο Παρίσι .....κάνοντας βόλτα με ένα σπόρ αμάξι ......και τον ζεστό αέρα τα μαλλιά της ν΄ ανεμίζει .....έτσι άφησε το τηλέφωνο να κουδουνίζει .......και κάθισε εκεί.......σιγοτραγουδώντας .......μικρά ....παιδικά τραγουδάκια ....που είχε απομνημονεύσει ......στου πατέρα της την πολυθρόνα ......"

" Ο άντρας της στην δουλεία λείπει .....τα παιδιά στο σχολείο .....και πραγματικά υπάρχουν πάμπολλοι τρόποι για να περάσει την μέρα της .......θα μπορούσε για ώρες να καθαρίζει το σπίτι .......ή να περιποιηθεί τα λουλούδια ........ή .....ολόγυμνη ουρλιάζοντας να τρέξει στον σκιερό δρόμο ........."

" Στην ηλικία των 37 συνειδητοποίησε ότι ποτέ της δεν βρέθηκε στο Παρίσι .....κάνοντας βόλτα με ένα σπόρ αμάξι ......και τον ζεστό αέρα τα μαλλιά της ν΄ ανεμίζει .....έτσι άφησε το τηλέφωνο να κουδουνίζει .......και κάθισε εκεί.......σιγοτραγουδώντας .......μικρά ....παιδικά τραγουδάκια ....που είχε απομνημονεύσει ......στου πατέρα της την πολυθρόνα ......"

" Το σούρουπο ......απαλά άγγιξε τα μάτια της Λούσι Τζόρνταν ......στην στέγη την βρήκε ....σκαρφάλωσε όταν το γέλιο ασταμάτητο έγινε .......και υποκλίθηκε ....και παραδόθηκε ......στον άντρα που εκεί έφτασε απλώνοντας το χέρι του .....οδηγώντας την κάτω ...στο λευκό αυτοκίνητο που περίμενε μες το πλήθος ........"

" Στην ηλικία των 37 .....πλέον ήξερε ...........ότι το χαμένο όνειρο για πάντα βρήκε .......καθώς βόλτα έκανε στο Παρίσι ......με τον ζεστό αέρα τα μαλλιά της ν΄ ανεμίζει ....."




Στίχοι  Shel Silverstein....
Σε προηγούμενη ανάρτηση μου ( Johnny Cash - A boy named Sue ) είχα πει ότι θα ξανασχοληθώ με αυτόν τον μεγάλο στιχουργό ......ποιητή ........συγγραφέα .......

Εδώ περιγράφει μια τραγική ιστορία ......και ποιός άλλος απο την Μarianne Faithfull θα ήταν καταλληλότερος για να το ερμηνεύσει........Η πολυτάραχη ζωή της και γενικότερα το στύλ της ταιριάζουν απόλυτα με αυτούς τους στίχους ........
Το τραγούδησε το 1979 ενώ αυτούσιο ακούστηκε και στην υπέροχη ταινία Θέλμα και Λούιζ......

Η ίδια φυσικά σε συνέντευξη της αποκάλυψε ότι η Λούσι τελικά δεν αυτοκτονεί αλλά όλα αυτά που φαντάζεται στην τελευταία στροφή είναι μια παραίσθηση που έχει μεταφερόμενη προς το νοσοκομείο ........

King Crimson - Epitaph

" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."

" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."

" Ανάμεσα στις σιδερένιες πύλες της μοίρας ......οι σπόροι του χρόνου ......σπάρθηκαν .....και ποτίζονται απ ΄ τα έργα .......αυτών  που "ξέρουν"  .....και γνώριμοι είναι ......η γνώση ......θανάσιμος φίλος είναι .....όταν κανείς δεν θέτει τους βασικούς κανόνες .......η μοίρα της ανθρωπότητας ......βλέπω στα χέρια ηλιθίων ....να έχει αφεθεί ......"

" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."

" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."



Στίχοι Peter Sinfield.
Ιδρυτικό μέλος της μπάντας , στιχουργός και πλήκτρα .......το έγραψε το 1969 ......
Ακούστηκε στον πρώτο τους δίσκο και έγινε τεράστια επιτυχία ......
Και όχι άδικα .....είτε οι ποιητικοί - λυρικοί στίχοι ....είτε η χαρακτηριστική μελωδία το αξίζουν ....
Το ύφος ( στιχουργικά ) του Sinfield χαρακτηρίζεται απο ποίηση , ψυχεδέλεια , προβληματισμό και στοχευμένα μηνύματα τα οποία όμως έχουν πολλές διαστάσεις .....

Τα ιδεώδη ....που οι προφήτες δίδαξαν - έγραψαν ......τρίζουν συθέμελα....ο σκοπός χάθηκε και ο ήλιος λούζει - αποκαλύπτει - τα ΄όργανα θανάτου΄ που συντέλεσαν σε αυτό .......και όταν ο καθένας μας δυστυχεί .....κανένας σωτήρας δεν παρουσιάζεται .....

Η σύγχυση είναι ο επιτάφιος του- απόλυτος θρήνος -     ( όχι κυριολεκτικά μιας και επιτάφιος είναι το ύφασμα με την αναπαράσταση του νεκρού Ιησού .......αλλά μεταφορικά σαν τελετή ......επιτάφιος θρήνος - λυγμός ) .....βαδίζοντας σκληρά μονοπάτια ......και παρότι αν όλοι το θελήσουμε ....μπορούμε να βγούμε απ  αυτό ......αλλά .......φοβάται πως αύριο θα θρηνεί ξανά ......

Και .......στο πέρας του χρόνου ....οι σπόροι της τύχης μας από αυτούς που ξέρουν ( ειρωνικά πάντα ....ακούγεται και στον τόνο της φωνής του Greg Lake ...) ποτίζονται .......και η γνώση όλων αυτών που συμβαίνουν ....πλέον....θανάσιμος φίλος γίνεται ......όταν βλέπεις  τους ίδιους ηλιθίους να  ορίζουν τις μοίρες μας ........

Aριστούργημα και λατρεμένο τραγούδι ........

John Lennon - Imagine

" Φαντάσου πως δεν υπάρχει παράδεισος .........είναι εύκολο αν προσπαθήσεις ......καμία κόλαση από κάτω μας .......ψηλά μόνο ο ουρανός ........φαντάσου όλοι οι άνθρωποι να ζούν μόνο για το σήμερα ......."

" Φαντάσου πως δεν υπάρχουν χώρες .........δεν είναι δύσκολο να συμβεί .......τίποτα να σκοτώσεις ....ή  να σκοτωθείς γι ΄ αυτό .......και καμιά θρησκεία επίσης .........φαντάσου όλοι να ζουν ειρηνικά ........."

" Μπορεί να πεις ότι είμαι ονειροπόλος .....μα δεν είμαι ο μόνος ........εύχομαι κάποια μέρα να ενωθείς μαζί μας ........και ο κόσμος θα γίνει ενιαίος ......."

" Φαντάσου καθόλου ιδιοκτησίες ....... αναρωτιέμαι αν μπορείς ......καμιά ανάγκη για απληστία .......ή πείνα ......μια απέραντη αδελφότητα ........φαντάσου όλοι οι άνθρωποι .....να μοιράζονται την γη ......."

" Μπορεί να πεις ότι είμαι ονειροπόλος .....μα δεν είμαι ο μόνος ........εύχομαι κάποια μέρα να ενωθείς μαζί μας ........και ο κόσμος να ζήσει ενωμένος  ......."



Στίχοι John Lennon .....
Το έγραψε το 1971 και όσο ήταν εν ζωή δεν έφτασε το Νο 1 ......παρά μετά τον θάνατο του το 1980 όπου και κατέκτησε την πρώτη θέση στο UK charts........
Το εμπνεύστηκε από κάποιο ποίημα της Yoko Ono.......

Καθαρά ουτοπικοί στίχοι .....αλλά συνάμα και ταξιδιάρικοι ......
Πόσοι από εμάς άραγε δεν έχουν σκεφτεί πως θα έδειχνε ο κόσμος μας αν έλειπαν όσα τόσο απλά περιγράφει στους στίχους του ......
Αυτό το όνειρο που τόσο όμορφα ακούγεται ...... το κρατάει στις καρδιές των ανθρώπων ακόμα και σήμερα .......

Scorpions - Wind of change

" Βρέθηκα στον Μόσκβα ( ποταμός )  ......στο Γκόρκυ πάρκ .......ακολουθώντας τον άνεμο της αλλαγής  μια καλοκαιρινή Αυγουστιάτικη νύχτα ........στρατιώτες περνούσαν δίπλα .......¨ νιώθωντας ¨  τον άνεμο της αλλαγής ........"

" Ο κόσμος μικραίνει .....έχετε ποτέ σκεφτεί .....ότι θα μπορούσαμε να είμαστε τόσο κοντά ......σαν αδέλφια ........το μέλλον αιωρείται στον αέρα .....το νιώθω παντού ......ταξιδεύει μαζί με τον άνεμο της αλλαγής ....."

" Πάρε με .....στην μαγεία της στιγμής ......μια δοξασμένη νύχτα .....που τα αυριανά παιδιά .....θα ονειρεύονται ταξιδεύοντας μέσα στον άνεμο της αλλαγής ......."

" Περπατώντας στον δρόμο .....μακρινές μνήμες θάφτηκαν για πάντα στο παρελθόν ........βρέθηκα στην Μόσχα ......στο Γκόρκυ πάρκ .......ακολουθώντας τον άνεμο της αλλαγής ......."

" Πάρε με .....στην μαγεία της στιγμής ......μια δοξασμένη νύχτα .....που τα παιδιά του αύριο .....θα μοιράζονται τα όνειρα τους ....μαζί σου .......μαζί μου ........πάρε με .....στην μαγεία της στιγμής ......μια δοξασμένη νύχτα .....που τα αυριανά παιδιά .....θα ονειρεύονται ταξιδεύοντας μέσα στον άνεμο της αλλαγής ......."

" Ο άνεμος της αλλαγής .......φυσά με μανία κατευθείαν στο πρόσωπο του χρόνου ......σαν τυφώνας που θα σημάνει  την καμπάνα της ελευθερίας ......για την ψυχική σας γαλήνη ......αφήστε την Μπαλαλάικα σας να τραγουδήσει ......αυτό που η κιθάρα μου θέλει να πει ......"

" Πάρε με .....στην μαγεία της στιγμής ......μια δοξασμένη νύχτα .....που τα παιδιά του αύριο .....θα μοιράζονται τα όνειρα τους ....μαζί σου .......μαζί μου ........πάρε με .....στην μαγεία της στιγμής ......μια δοξασμένη νύχτα .....που τα αυριανά παιδιά .....θα ονειρεύονται ταξιδεύοντας μέσα στον άνεμο της αλλαγής ......."



Στίχοι Klaus Meine ......
Το έγραψε το 1990 εμπνευσμένος απο την θερμή υποδοχή που τους επεφύλαξε το Ρώσικο κοινό σε μια συναυλία τους που έδωσαν εκεί την προηγούμενη χρονιά ......
Ήταν πολύ επιφυλακτικός .......η Γερμανική τους καταγωγή δεν ήταν και ότι καλύτερο για την Ρωσικη ιστορία ......

Ο κόσμος όμως .....ο απλός κόσμος - και όχι μόνο - μπορεί να ξεπεράσει τα φαντάσματα του παρελθόντος ......και να δει την ανθρώπινη πλευρά .......

Υπέροχη μπαλάντα .....υπέροχοι στίχοι ......