" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."
" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."
" Ανάμεσα στις σιδερένιες πύλες της μοίρας ......οι σπόροι του χρόνου ......σπάρθηκαν .....και ποτίζονται απ ΄ τα έργα .......αυτών που "ξέρουν" .....και γνώριμοι είναι ......η γνώση ......θανάσιμος φίλος είναι .....όταν κανείς δεν θέτει τους βασικούς κανόνες .......η μοίρα της ανθρωπότητας ......βλέπω στα χέρια ηλιθίων ....να έχει αφεθεί ......"
" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."
" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."
Στίχοι Peter Sinfield.
Ιδρυτικό μέλος της μπάντας , στιχουργός και πλήκτρα .......το έγραψε το 1969 ......
Ακούστηκε στον πρώτο τους δίσκο και έγινε τεράστια επιτυχία ......
Και όχι άδικα .....είτε οι ποιητικοί - λυρικοί στίχοι ....είτε η χαρακτηριστική μελωδία το αξίζουν ....
Το ύφος ( στιχουργικά ) του Sinfield χαρακτηρίζεται απο ποίηση , ψυχεδέλεια , προβληματισμό και στοχευμένα μηνύματα τα οποία όμως έχουν πολλές διαστάσεις .....
Τα ιδεώδη ....που οι προφήτες δίδαξαν - έγραψαν ......τρίζουν συθέμελα....ο σκοπός χάθηκε και ο ήλιος λούζει - αποκαλύπτει - τα ΄όργανα θανάτου΄ που συντέλεσαν σε αυτό .......και όταν ο καθένας μας δυστυχεί .....κανένας σωτήρας δεν παρουσιάζεται .....
Η σύγχυση είναι ο επιτάφιος του- απόλυτος θρήνος - ( όχι κυριολεκτικά μιας και επιτάφιος είναι το ύφασμα με την αναπαράσταση του νεκρού Ιησού .......αλλά μεταφορικά σαν τελετή ......επιτάφιος θρήνος - λυγμός ) .....βαδίζοντας σκληρά μονοπάτια ......και παρότι αν όλοι το θελήσουμε ....μπορούμε να βγούμε απ αυτό ......αλλά .......φοβάται πως αύριο θα θρηνεί ξανά ......
Και .......στο πέρας του χρόνου ....οι σπόροι της τύχης μας από αυτούς που ξέρουν ( ειρωνικά πάντα ....ακούγεται και στον τόνο της φωνής του Greg Lake ...) ποτίζονται .......και η γνώση όλων αυτών που συμβαίνουν ....πλέον....θανάσιμος φίλος γίνεται ......όταν βλέπεις τους ίδιους ηλιθίους να ορίζουν τις μοίρες μας ........
Aριστούργημα και λατρεμένο τραγούδι ........
" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."
" Ανάμεσα στις σιδερένιες πύλες της μοίρας ......οι σπόροι του χρόνου ......σπάρθηκαν .....και ποτίζονται απ ΄ τα έργα .......αυτών που "ξέρουν" .....και γνώριμοι είναι ......η γνώση ......θανάσιμος φίλος είναι .....όταν κανείς δεν θέτει τους βασικούς κανόνες .......η μοίρα της ανθρωπότητας ......βλέπω στα χέρια ηλιθίων ....να έχει αφεθεί ......"
" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."
" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."
Στίχοι Peter Sinfield.
Ιδρυτικό μέλος της μπάντας , στιχουργός και πλήκτρα .......το έγραψε το 1969 ......
Ακούστηκε στον πρώτο τους δίσκο και έγινε τεράστια επιτυχία ......
Και όχι άδικα .....είτε οι ποιητικοί - λυρικοί στίχοι ....είτε η χαρακτηριστική μελωδία το αξίζουν ....
Το ύφος ( στιχουργικά ) του Sinfield χαρακτηρίζεται απο ποίηση , ψυχεδέλεια , προβληματισμό και στοχευμένα μηνύματα τα οποία όμως έχουν πολλές διαστάσεις .....
Τα ιδεώδη ....που οι προφήτες δίδαξαν - έγραψαν ......τρίζουν συθέμελα....ο σκοπός χάθηκε και ο ήλιος λούζει - αποκαλύπτει - τα ΄όργανα θανάτου΄ που συντέλεσαν σε αυτό .......και όταν ο καθένας μας δυστυχεί .....κανένας σωτήρας δεν παρουσιάζεται .....
Η σύγχυση είναι ο επιτάφιος του- απόλυτος θρήνος - ( όχι κυριολεκτικά μιας και επιτάφιος είναι το ύφασμα με την αναπαράσταση του νεκρού Ιησού .......αλλά μεταφορικά σαν τελετή ......επιτάφιος θρήνος - λυγμός ) .....βαδίζοντας σκληρά μονοπάτια ......και παρότι αν όλοι το θελήσουμε ....μπορούμε να βγούμε απ αυτό ......αλλά .......φοβάται πως αύριο θα θρηνεί ξανά ......
Και .......στο πέρας του χρόνου ....οι σπόροι της τύχης μας από αυτούς που ξέρουν ( ειρωνικά πάντα ....ακούγεται και στον τόνο της φωνής του Greg Lake ...) ποτίζονται .......και η γνώση όλων αυτών που συμβαίνουν ....πλέον....θανάσιμος φίλος γίνεται ......όταν βλέπεις τους ίδιους ηλιθίους να ορίζουν τις μοίρες μας ........
Aριστούργημα και λατρεμένο τραγούδι ........
4 Response to King Crimson - Epitaph
But I fear... tomorrow I'll be crying....
ok.... (τόσα χρόνια άκουγα I feel )....
ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ!!!!! (χειροκρότημα)
Μπραβο!!!!!Μπράβο Μπράβο!!!!!!
Θεικό! Ευγε για την μετάφραση...
Ευχαριστούμε θερμά!
Eυχαριστώ πολύ Στέλλα !!!
και το εγραψε το 69? !!!! ενω παει να με μελαγχολησει τελικα δεν το κανει! ''μπορει να φοβαμαι για το αυριο αλλα σας εμαθα πια'' κατι τετοιο μου βγαζει.. πολυ καλο,φοβερη μουσικη!!
Έτσι ακριβώς Μαρία ......
Δημοσίευση σχολίου