The Brothers four - Greenfields

"Κάποτε υπήραν πράσινα λιβάδια λουσμένα απ τον ήλιο ......κοιλάδες που τρέχαν ποταμια.....μπλέ ουρανοί με κάτασπαρα σύννεφα ψηλά....και όλα αυτά μέρος μιας αιώνιας αγάπης .......είμασταν οι εραστές που περπατούσαμε στα καταπράσινα λιβαδια ......"


"Τα καταπράσινα λιβάδια χαθήκαν τώρα .....ξεραμένα απ τον ήλιο ......οι κοιλάδες με τα ποτάμια έφυγαν κι αυτές .....μαζι με τον παγωμένο αέρα που σαρώνει την καρδιά μου .....μαζί με τους εραστές που αφήσαν τα όνειρα τους να εξατμιστούν ....."


"Που είναι τώρα τα πράσινα λιβάδια που περιπλανιόμασταν ???   "  


"Ποτέ δεν έμαθα τι σ έκανε να τρέξεις μακριά ....πως μπορώ να ψάχνω όταν μαύρα σύνεφα μου κρύβουν το φώς..? .. το μόνο που ξέρω είναι πως δεν υπάρχει τίποτα για μένα πια εδώ , τίποτα σ αυτόν τον κόσμο για να δω......"


"Θα περιμένω μέχρι να επιστρέψεις ....μέχρι να μάθεις .....δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένη ενώ η καρδιά σου είναι χαμένη ......μέχρι να την φέρεις πίσω στα πράσινα λιβαδια και σε μένα ...." 




Ζωντανοί και μελαγχολικοί στίχοι ...για  τις υπέροχες εικόνες που ο έρωτας μας δίνει .....που  απεγνωσμένα ψάχνουμε όταν χαθεί και όλα γίνονται γκρίζα....